-
1 επιβαινω
(fut. ἐπιβήσομαι, aor. ἐπέβην, pf. ἐπιβέβηκα; для перех. значений: fut. ἐπιβήσω, aor. ἐπέβησα)1) входить, вступать(γαίης Λωτοφάγων Hom.; Σπαρτιάτιδος χθονός Eur.; γῆν καὴ ἔθνος Her.; γῆς Arst.; τῶν ἱερῶν Lys., Plat.)
ἐ. τῶν οὔρων Her. и τῶν ὅρων τῆς χώρας Plat. — переступать пределы, нарушать границы страны2) (на)ступать(τοῖς ποσίν Arst. и τῷ ποδί Plut.)
ἐ. τὸν δεξιὸν πόδα τινί Luc. — наступить правой ногой на что-л.;ἐ. ῥυθμῷ πρὸς αὐλόν Plut. — двигаться в такт звукам свирели3) вторгаться(τῆς Λακωνικῆς ἐπὴ πολέμῳ Xen.; Αἰγύπτου τε καὴ Λιβύης Plat.; ἐπὴ τέν ἱερὰν χώραν Dem.; τῇ ικελίᾳ и εἰς Βοιωτίαν Diod.)
4) в(о)сходить, подниматься, взбираться(πύργων Hom.; τείχεος, ἀντίπυργον πέτραν Eur.; ταῖς ἀλλήλων ναυσίν Thuc.)
5) подниматься, т.е. ложиться(εὐνῆς Hom.; λέκτρων Aesch.; λεχέων Eur.)
ἐπιβὰς πυρῆς Hom. — будучи возложен на костер6) подниматься, т.е. садиться(ἵππων, δίφρου Hom.; νῶθ΄ ἵππων Hes.; νεῶν Hom., Eur.; τεθρίππων Eur.; ἐπὴ νεώς Her.; ἐπὴ τῶν ἵππων Plut.)
7) доходить, достигать(πόληος Hom.; ἄχρι Μιλήτου Luc.; εἰς τὸν Ὠκεανόν Plut.; τετταράκοντα ἐτῶν Plat.)
8) достигать, обретать(ἐϋφροσύνης Hom.; τιμῆς Hes.; δόξης Soph.; σοφίας Plat.)
ἀναιδείης ἐ. Hom. — стать бессовестным9) восставать(τῷ Ἀσσυρίῳ Xen.; τοῖς ἀρίστοις Plut.)
10) ( о животных) покрывать(τὸ и ἐπὴ τὸ θῆλυ Arst.; ταῖς ἵπποις Luc.)
11) ( о несчастьях) обрушиваться, поражать(τινά, τι и πρός τινα Soph.)
12) сажать, приказывать сесть(τινὰ ἵππων Hom.)
13) приводить(τινὰ πάτρης Hom.; ψαμάθων Λὐλίδος Eur.; ἀρχαίας εὐαμερίας Pind.)
ἐϋκλείης ἐ. Hom. — возвеличивать славой, прославлять;ἐ. τινὰ ἀοιδῆς Hes. — обучить кого-л. пению14) выводить, уводить15) класть, укладывать(τινὰ τῆς σοροῦ Luc.)
-
2 κατακρημνιζω
1) сбрасывать, сталкивать(ἐκ τῶν τριήρων Xen.; ἀπὸ τῶν ἵππων Polyb.)
2) сталкивать со скалы, сбрасывать в пропасть(τινά Dem., Plut., NT.)
τῶν βοῶν κατακεκρημνισμένα Xen. — сорвавшиеся в пропасть быки -
3 σιμος
31) курносый или плосконосый(ἀνήρ Her.; παιδίον Arst.)
2) с тупой мордой, тупорылый(ἥ φύσις τῶν ἵππων τῶν ποταμίων Her.)
3) тупой или вздернутый(ῥίς Plat., Arst.)
4) поднимающийся вверх, идущий в гору(χωρίον Arph.; ὁδός Xen.)
5) вогнутый, впалый(ἥ γαστέρ τῶν ἀδείπνων Xen.). - см. тж. σιμά и σιμόν
-
4 αποστροφη
ἥ1) поворот, поворачивание(αἱ πυκναὴ ἀποστροφαί, sc. τῶν ἵππων Xen.)
2) отведение(ῥεύματος ἐπί τι Plut.)
3) предотвращение, избавление(τύχης Aesch.; κακῶν Soph.)
4) способ, средство(σωτηρίας Thuc.)
ὕδατος ἀ. Her. — способ достать воду5) прибежище, спасение(οὐκέτ΄ ἔστι ἀ. Soph.; ἑτέραν οὐκ ἔχειν ἀποστροφήν Plut.; βίου Luc.)
6) отпадение, отделение7) отвлечение(ἀπόψεις καὴ ἀποστροφαί Plut.)
8) рит. апострофа ( личное обращение) Quint.9) грам. апострофа ( опущение конечной гласной) -
5 κρουω
(aor. pass. ἐκρούσθην)1) стучать(ся)(κρούετε, καὴ ἀνοιγήσεται ὑμῖν NT.)
2) стучать, топатьκ. τὸν πόδα или κ. ἴχνος Eur. — притоптывать ногой;
χορευέτω κρούουσ΄ Ὀλύμπου πέδον Eur. — пусть шумно запляшет (Гера) на Олимпе3) ударять(τὰ ὅπλα πρὸς ἄλληλα Thuc.; τὰς ἀσπίδας πρὸς τὰ δόρατα Xen.)
4) хлопатьκ. χεῖρας Eur. — рукоплескать
5) ударять, бряцать по струнам, играть(καὴ ψῆλαι καὴ κ. τῷ πλήκτρῳ Plat.; κρουομένων τῶν χορδῶν Arst.)
6) бить, стегать(ῥυτῆρι γλουτόν Soph.; πλευρά, sc. τῶν ἵππων Eur.)
7) досл. сталкивать, перен. сопоставлять8) постукивать (для испытания качества), испытывать(τὸ καλόν Plat.; τὸν κόλακα Plut.)
9) тж. med. давать задний ходπρύμναν κρούεσθαι Thuc. или κ. Polyb. — плыть кормой назад
10) (ср. κροῦσις 4) обманывать, мошенничать Soph. -
6 ταρασσω
атт. τᾰράττω (fut. ταράξω; pass.: fut. ταράξομαι - поздн. ταραχθήσομαι, aor. ἐταράχθην, pf. τετάραγμαι)1) мешать, размешивать(φάρμακον Luc.)
2) смешивать3) волновать, вздымать(πέλαγος Eur.; ταραχθεὴς πόντος Eur.)
4) взрыхлять, вспахивать(χθόνα Pind.)
5) сотрясать, сокрушать(βροντήμασι πάντα Aesch.)
6) потрясать, мутить, приводить в смятение, смущать, тревожить(καρδίαν Eur.; τέν ψυχήν Plat.; τινὰ λόγοις NT.)
ταράττομαι ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι Plat. — я теряюсь во всех прочих вопросах;ταράσσομαι φρένας Soph. — мой ум мутится;ταράττεσθαι ἐπὴ τῶν ἵππων Xen. — терять ясность восприятия при верховой езде;οὐ δεῖ ταράττεσθαι, μή τις φήσῃ Arst. — не нужно смущаться тем, что кто-л. скажет;ἀκούσας ἐταράχθη Xen. — услышав (это, он) встревожился7) приводить в замешательство, расстраивать (sc. τοὺς πολεμίους Her.; τέν πόλιν Arph.)Θετταλοὴ τεταραγμένοι Dem. — взбунтовавшиеся фессалийцы;
τῶν πραγμάτων ταραττομένων Dem. — когда начались неурядицы;ταράττεσθαι τέν γαστέρα Arph. — страдать расстройством желудка8) ворошить, разгребатьτ. τὸν θῖνά τινος Arph. — трогать кого-либо до глубины души, задевать кого-л. за живое
9) возбуждать, поднимать, начинать(νεῖκος Soph.; πόλεμον Plat.)
ἐγκλήματα τ. τινί Dem. — выдвигать обвинения против кого-л.;πόλεμος πρός τινα ἐταράχθη Dem. — вспыхнула война против кого-л.;τ. φωνάν Pind. — запевать песню10) (pf. τέτρηχα) находиться в волнении, волноватьсяἀγορέ τετρηχυῖα Hom. — бурное собрание;
τετρηχυῖα θάλασσα Anth. — бушующее море -
7 αποπιπτω
1) падать вниз, спадать, сваливаться(Thuc.; ἔκ τινος Hom., τινός и ἀπό τινος Her.)
2) соскакивать(τῶν ἵππων и ἐπὴ τέν γῆν Polyb.)
3) терпеть неудачу(τινός Polyb., Diod.)
προσπεσὼν ἀπέπεσε Polyb. — он совершил неудачную атаку;τῆς κατὰ τέν πόλιν ἐλπίδος ἀποπεπτωκως Polyb. — потеряв надежду взять город -
8 δραμημα
άτος (ρᾰ) τό1) бегδ. παλίσσυτον Soph. — побег, бегство (досл. бег назад)
2) сообщение гонцаτὸ δ. Περσικόν Aesch. — срочное донесение из персидской армии;
τὸ δ. τῶν ἵππων Her. — конная почта3) состязание в беге, пробег(δῶρον ἄξιον δραμήματος Eur.)
-
9 ενιημι
(fut. ἐνήσω, aor. ἐνῆκα - эп. ἐνέηκα) (куда-л.)1) посылать(ἄλλην πέλειαν Hom.; ἄλλους ῥητορας Thuc.)
ἄλλους ὀτρύνοντες ἐνήσομεν Her. — мы убедим других идти (в бой)2) вводить, вгонять(τὰ ὑποζύγια εἰς τὸν ποταμόν Polyb.)
3) спускать(πόντῳ, sc. νῆα Hom.)
4) опускать(τέν κλεψύδραν εἰς τὸ ὕδωρ Arst.)
5) впускатьἐνίησί τι τὰ φαλάγγια κατὰ τὸ δῆγμα Xen. — жаля, пауки впускают что-то;
ἐνιέντες ἀργύριον τιτρώσκοντες Plat. — (о ростовщиках) причиняя раны своими денежными ссудами6) вливать (sc. φάρμακον οἴνῳ Hom.; τάμισον δριμεῖαν Theocr.)7) обрушивать, бросать(πῦρ νηυσίν Hom., ἐς τὰ ἱρά Her., τῇ πόλει Plut.)
ἐ. τὰς διαβολάς Polyb. — распространять клевету8) насылать, внушать(μένος τινί Hom.; λύσσαν Eur.)
9) трубить10) ввергать, погружать(τινὰ πόνοις Hom.)
ἀγηνορίῃσιν ἐ. τινά Hom. — заставить кого-л. возгордиться11) (sc. ἑαυτόν) устремляться, бросатьсяἐνίει οὐδὲν φειδόμενος τῶν ἵππων Xen. — он помчался вперед, не жалея лошадей
12) ослаблять, убавлять(τὰ μὲν ἐ., τὰ δὲ ἐντείνειν Plut.)
-
10 επιμενω
1) оставаться (еще), медлить, выжидать(εἰ δ΄ ἐθέλεις, ἐπίμεινον Hom.; νεῶν ποίησιν τελεσθῆναι Thuc.)
ἐπίμεινον, Ἀρήϊα τεύχεα δύω Hom. — подожди, надену Ареевы доспехи2) ожидать, быть участью, предстоять(τίς ἄρα πότμος ἐπιμένει τὸν ἄλκιμον ἄνακτα; Eur.)
3) оставаться, пребывать(ἐς αὔριον Hom.; ἐπὴ τῇ στρατιᾷ Xen.; ἡμέρας τινάς NT.)
4) оставаться без изменений, сохранятьсяἐ. ἐπιεικῶς συχνὸν χρόνον Plat. — сохраняться в течение довольно долгого времени
5) оставаться (при чем-л., твердо держаться чего-л.), упорствовать(ἐπὴ τοῦ κακουργήματος Dem.; τῇ ἁμαρτίᾳ NT.)
ἐπέμενε ἐπὴ τῶν ἵππων ὀρθὸς ἑστηκώς Plat. — он твердо и прямо держался на колеснице;ἐ. ἐπὴ τῇ ζητήσει Plat. — упорно продолжать исследование;ἐ. ταῖς σπονδαῖς Xen. — соблюдать перемирие;ἐ. τῷ μέ ἀδικεῖν Xen. — (строго) воздерживаться от несправедливостей;ἐπιμένοντος τοῦ πνεύματος Luc. — так как ветер не утихал6) оставаться на поверхности(τὰ μὲν ἐπιμένει, τὰ δὲ φέρεται κάτω Arst.)
-
11 επομαι
(impf. εἱπόμην, fut. ἕψομαι; aor. 2 ἑσπόμην imper. σποῦ, inf. σπέσθαι; pf. неупотреб.)1) (за или с кем и чем-л.) следовать, идти(ὄπισθεν Her.)
ἕ. ἅμα τινί Hom., Trag., Plat., ἐπί τινος Hom., μετά τινος Thuc., Plat., μετά τινι Hom., σύν τινι Hom., Soph., Xen. и ἐπί τινι Eur., Xen.; — идти с кем-л., сопровождать кого-л., сопутствовать кому-л.;κεινέ τρυφάλεια ἕσπετο χειρί Hom. — пустой шлем (Париса) последовал за рукой (т.е. остался в руке) Менелая;ὅ δ΄ ἑσπόμενος πέσε δουρί Hom. — тот (Сарпедон) упал, потянувшись за копьем;ἕπεο προτέρω Hom. — подойди поближе;οἱ ἑπόμενοι Xen. — спутники, свита2) следовать вровень, поспевать, не отставать(ἵπποις Hom.; ἕ. τῷ στίβῳ τῶν ἵππων Xen.)
3) следовать, подчиняться, повиноваться(τῷ νόμῳ Her.; φαύλοις πάθεσιν Arst.; τοῖς καιροῖς Plut.)
ἕ. κακοῖς Soph. — покориться несчастьям4) следовать мыслью, следить, понимать(λόγῳ, τοῖς λεγομένοις Plat.)
5) следовать, надлежать6) соответствовать, подобатьἕ. πάσῃ τῇ πολιτείᾳ Plat. — соответствовать всему государственному строю;
τὰ τούτοις ἑπόμενα Plat. — то, что с этим связано;ἀναγκαῖα καὴ ἑπόμενα ἀλλήλοις Plat. — (обстоятельства) необходимые и взаимно сопряженные;οὔτε θνητοῖς οὐτ΄ ἀθανάτοισιν ἕπονται HH. — (нимфы) не относятся ни к смертным, ни к бессмертным7) следовать (во времени)οἱ ἑπόμενοι Plat. — будущие поколения, потомки;
ἐν τοῖς ἑπομένοις ἔσται δῆλον Arst. — это выяснится в дальнейшем8) следовать (из чего-л.), вытекать, быть последствиемτὰ ἑπόμενα τῆς τοιαύτης κατακοσμήσεω;
Plat. — то, что вытекало из такого порядка вещей;τοῖς εἰρημένοις ἑπόμενον Arst. — следствие (вывод) из сказанного9) преследовать, гнать (перед собой)(διὰ πεδίοιο Hom.)
θηρίοις ἕ. Xen. — охотиться за дикими животными -
12 θαρσαλεος
новоатт. θαρρᾰλέος 31) отважный, храбрый(πολεμιστής, ἀνήρ Hom.; καρδία Arst.; ὅ ἀπὸ τῶν ἵππων πολεμεῖν θ. Plat.)
2) смелый, уверенный(ἦτορ Hom.; φωνή Pind.; ἐλπίδες Aesch.)
3) внушающий уверенность, не вызывающий беспокойстваτἀληθῆ εἰδότα λέγειν ἀσφαλὲς καὴ θαρραλέον (sc. ἐστίν) Plat. — тому, кто знает истину, можно говорить уверенно и смело
4) дерзкий, наглый(θ. καὴ ἀναιδής Hom.)
-
13 θεω
I.Arph. (= *θεάου) imper. к θεάομαι См. θεαομαιII.I1) (тж. θ. δρόμῳ Arph., Xen.) бежать, бегать, (быстро) двигаться, передвигаться(ποσί и πόδεσσι Hom.; θᾶττον τῶν ἵππων Arst.)
ἄκρον ἐπὴ ῥηγμῖνος ἁλὸς θ. Hom. — носиться по гребням морских волн;θ. κατὰ κῦμα Hom. — мчаться по волнам;Ἀγαμέμνων ἀντίος ἦλθε θέων Hom. — навстречу (Менелаю) примчался Агамемнон;Μαλειάων ὄρος ἷξε θέων Hom. — (кормчий) полным ходом достиг Малийской горы;εἰ αὔρα φέροι, θέοντες ἀνεπαύοντο Xen. — когда дул попутный ветер, плывшие отдыхали2) катиться, вращатьсяὀλοοίτροχος ἀπὸ πέτρης θέει Hom. — камень катится с утеса;
τροχὸν πειρήσεται, αἴ κε θέῃσιν Hom. — (горшечник) попробует, вращается ли гончарный круг3) ( о линии) проходить, тянутьсяφλὲψ ἀνὰ νῶτα θέουσα Hom. — жила, проходящая вдоль спины;
ἄντυξ, ἢ πυμάτη θέεν ἀσπίδος Hom. — обод, который огибал край щита;ὀδόντες λευκὰ θέοντες Hes. — сплошной ряд белых зубов4) пробегать, проходить(τὰ ὄρη Xen.)
5) состязаться в бегеπερὴ τρίποδος θεύσεσθαι Hom. — состязаться в беге за треножник (объявленный наградой);
περὴ ψυχῆς θέον Ἕκτορος Hom. — (когда Ахилл преследовал Гектора), спор у них шел о (самой) жизни Гектора;περὴ τοῦ παντὸς δρόμον θ. Her. — вести последнюю и решающую борьбу, т.е. ставить все на карту6) перен. (нечаянно) попадатьεἰς νόσους θ. Plat. — (быстро) заболевать;
εἰς ἀδικίαν θ. Plat. — становиться несправедливым;θ. τὸν ἔσχατον κίνδυνον Plut. — подвергаться крайней опасности;θ. ἐγγύτατα ὀλέθρου Plat. — быть на краю гибелиII -
14 καταθρωσκω
(fut. καταθοροῦμαι, aor. 2 κατέθορον)1) спрыгивать, соскакивать(ἐς μέσσον Hom. - in tmesi; ἀπὸ τῶν ἵππων Her.)
2) перепрыгивать, перескакивать(τέν αἱμασιάν Her.)
-
15 κατακυλιω
1) катить вниз, скатывать; pass. скатываться, падать(κυνέη ἄνωθεν κατακυλισθεῖσα Her.; κατακεκυλισμένοι ἀπὸ τῶν ἵππων Xen.)
2) med.-pass. катить, ехать(ἐν ταῖς ἁμάξαις Plut.)
-
16 καταλειψις
1) оставление (после себя потомству)(συγγραμμάτων Plat.)
2) оставление (у себя дома), т.е. сбережение(τῶν ἵππων Arst.)
-
17 καταλοαω
1) растаптывать, раздавливать2) поражать, ранить3) умерщвлять, убивать(τοὺς ὁμήρους Aeschin., Plut.)
-
18 καταρτυσις
-
19 παρακαταβαινω
1) (при этом) сходить, слезать(ἀπὸ τῶν ἵππων Polyb.)
2) сходить с коней (для боя в пешем строю), спешиваться Polyb.3) высаживаться на берег Diod. -
20 περιειλεω
обматывать, окутывать(σακκία περὴτοὺς πόδας τῶν ἵππων Xen.; τὸν δράκοντα τῶ αὐτοῦ τραχήλῳ περιειλήσας Luc.)
См. также в других словарях:
ιππών — Ονομασία αρχαίων πόλεων. 1. I. Διάρρυτος Κολωνία. Πόλη μεταξύ Καρχηδόνας και Ιτύκης, με οχυρή ακρόπολη, λιμάνια και ναυπηγεία. Ήταν πειρατικό ορμητήριο. Όταν ο Ρωμαίος ύπατος Καλπούρνιος Πίσων θέλησε να την εκπορθήσει, μαζί με τον ναύαρχό του,… … Dictionary of Greek
GLAUCUS ex Potnia Boeotiae vico — Sisyphi fil. qui cum equas suas a coitu cohiberet, quo essent velociores, Venus indignata furotem eis tantum immisit, ut dominum dilacerarint. Virg. Georg. l. 3. v. 266. et seqq. Scilicet ante omnes furor est insignis equarum; Et mentem Venus… … Hofmann J. Lexicon universale
ιπποδρόμιος — ο(ν) (ΑΜ ἱπποδρόμιος, ον) [ιππόδρομος] το ουδ. ως ουσ. το ιπποδρόμιο(ν) ο ιππόδρομος, χώρος προορισμένος για ιπποδρομίες νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. 1. το ιπποδρόμιο στεγασμένο αμφιθέατρο με κυκλική κονίστρα, στο οποίο γίνονται ακροβατικά γυμνάσματα… … Dictionary of Greek
τύπος — Στα μαθηματικά είναι η συμβολική γραφή που εκφράζει κάποια σχέση ισότητας ή ανισότητας, ή είναι η έκφραση ενός μεγέθους σε συνάρτηση άλλων μεγεθών κλπ. Με τη γενική αυτή έννοια, ο τ. παριστάνει με διάφορα σύμβολα μια μαθηματική πρόταση.… … Dictionary of Greek
ιπποπαραγωγή — ή 1. ο τρόπος αναπαραγωγής ίππων 2. ο αριθμός τών ίππων κάθε χώρας σε ορισμένη στιγμή, καθώς και ο αριθμός τών πώλων που γεννιούνται κάθε χρόνο … Dictionary of Greek
νύφη — και νύμφη, η (ΑΜ νύμφη, Α δωρ. τ. νύμφα Μ και νύφη) 1. γυναίκα που τελεί ή τέλεσε πρόσφατα τους γάμους της, νιόπαντρη 2. η σύζυγος τού γιου σε σχέση με τους γονείς του («διχάσαι νύμφην κατά τής πενθερᾱς αὐτής», ΚΔ) 3. η σύζυγος ενός από τους… … Dictionary of Greek
σκευή — η, ΝΜΑ 1. εξάρτυση στρατιώτη, οπλισμός στρατιώτη (α. «σκευῇ ψιλῇ χρώμενον οὐ χαλεπὸν ἀπέφαινον», Θουκ. β. «ἡ σκευὴ τῶν ὅπλών», Θουκ.) 2. ιπποσκευή («ἱππέας πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνευ τῶν ἵππων μετὰ σκευῆς», Θουκ.) νεοελλ. στρ. το σύνολο τών… … Dictionary of Greek
κτηνιατρική — Η επιστήμη που ασχολείται με την πρόληψη και τη θεραπεία των νόσων των ζώων, την προφύλαξη από τις λοιμώδεις επιδημικές ασθένειες, την υγιεινή τους και την προστασία του ανθρώπου από την επαφή του με τα ζώα. Η κ. πρωτοεμφανίστηκε στις χώρες της… … Dictionary of Greek
λώθρα — η 1. το οξύ μέρος τών καρφιών, το οποίο αποκόπτει και πετάει ο πεταλωτής, αφού καρφώσει το πέταλο στην οπλή τών ίππων, τών όνων ή τών ημιόνων 2. μτφ. πράγμα άχρηστο ή ευκαταφρόνητο, ανάξιο προσοχής 3. φρ. α) «να μη μείνει λώθρα» (λέγεται ως… … Dictionary of Greek
πας — (I) πάσα, παν / πᾱς, πᾱσα, πᾱν, αιολ. τ. αρσ. παῑς, θηλ. παῑσα, αρκαδ. τ. θηλ. πάνσα, λακων. τ. θηλ. πἆἁ, ΝΜΑ (αντων.) Ι. ΚΛΙΣΗ: 1. στον εν. α) γεν. παντός, πάσης, παντός. β) δοτ. παντί, πάση, παντί γ) (αιτ.) πάντα, πᾱσαν, πᾱν, αρσ. και πᾱν 2.… … Dictionary of Greek
ιπποκομία — η [ιπποκόμος] 1. η φροντίδα και οι μέθοδοι για την καλή διατροφή και συντήρηση τών ίππων 2. η τέχνη τής διατροφής και συντήρησης ίππων … Dictionary of Greek